Merhabalar ,
Yeni bir haftaya daha merhaba dedik umarım herkesin keyfi hali yerindedir…
İş başa düşüp, yaş kemale erince varlıklarında kıymetini bildiğim canlarımın kaybı neticesinde tüm hazırlıklar benden sorulur oldu ama bir farkla sırtımı dayadığım canparelerimim yokluğunda onlara karşı duyduğum minnet ,gözyaşı ve rahmetle ayıkladım o narin narları…
Takip eden birçoğunuzun bildiği gibi rahmetli babacığımın elcağazlarıyla diktiği binamızın önündeki minik bahçenin mahsulü olunca narlar bir tanesini dahi ziyan etmemeye özen göstererek bihayli vakit aldı ama nihayetinde ayıkladım hem gözyaşımı akıtarak, hemde dualarla rahmet getirerek.
O yüzdendir ki bu nar reçelinin benim gözümdeki ve gönlümdeki değeri çok büyük, size ne kadar ifade etsem dahi yetersiz gelecektir.
Aslında bıraksalar ben henüz olmadan dalından dahi koparılmasına müsade vermezdim ki yine de toplamak içimden dahi gelmedi çünkü dalında güzeldiler ve komşularımız sağolsun toplayıp getirdiler Oysa ki ben her baktığımda sonsuz şükran ve minnet duygusu ile kendi kendime konuşarak o minik bahçeyi sulayan anne ve babacığımı gönül gözümle görüp onları halen bu dünyadaymışcasına farz ederek mutlu oluyordum..
Neyse efendim velhasılkelam narlar bir şekilde toplanarak mutfağıma kadar gelmişken onları değerlendirmenin en iyi yolunun reçel yapmak olacağına karar verdim.
Çünkü bir çoğu henüz küçük ve rengi dahi pembe pembe idi.Ama sonuç mükemmel oldu ben ve deneyen herkes tadını çok beğendi…
Rahmetli anneciğim genelde reçel yapaken akşamdan birebir ölçüyle şekere yatırıp sabah erkenden kaynatırdı o misss gibi reçel kokularına uyanırdık mutlulukla…
